Pieśń wieczorna

Do ciemnego szumu,

Szeptów zza zieleni
Bogów tych, co
Zapomniał świat.

Do starych pni
Do muzyki w tych
I do magii, co świata
Duszą,
Co szeptem mym i bogiem mym...

I do ulotnych spojrzeń,
Do opiekunów borów,
Co może czasem, a w śpiewie,
Patrzą to w górę, na niebie...
To mglisty wieczór zodiaków i gwiazd.