Zgubiony pośród
Ciemniejących słońc,
Krocząc piaszczystą, wpół widoczną
Drogą...
Żegnaj idyllo!
Żegnajcie pierzchłe w krwistych
Chmurach ptaki.
Żegnajcie wszyscy!
...
Bo już noc witam
Pełną nadziei i trwogi.
I gwiazdy mijam, wyczekując słońca...-
Próżno.
W księżyca świetle wypatruję drogi,
I idę..., w pełni, do ciemnego końca.
