Tym, co oddadzą strzał

Statek kosmiczny-

To ludzie dzielący się skarpetkami-

Ci zostali wysłani w kosmos.

Ci będą naszą wizytówką,

Naszą opoką

I spiżowym pomnikiem.

...

Ja nie załapałem się 

Ani na nagrodę pocieszenia

I zabawkowy rewolwer na wodę.

Uznano mnie za zbyt wstydliwego.

To jedno,

Drugie, że zapomniałem to,

Co potrzeba, raz- uprać, dwa- zaszyć.

Duży pokój babci

Dwie kochające się twarze,

Cztery kochające się ręce,

Znowu cztery nogi

I ponownie dwie pary oczu...

Idą zakochane w deszczu

O zmierzchu...

...

Ja, ukryty w dużym pokoju,

Oblizując się, podglądam 

To wszystko przez chińską

Lornetkę od babci z odpustu.

Lornetkę o żółtych, więc słabych,

I zamglonych już szkłach.

...

Z początku widzę detale,

A może i kolor oczu...,

Zaraz zlewają się one z żółcią

Raz szkieł, raz słońca, 

Raz ich obu naraz,

By w końcu ostatecznie pociemnieć,

Zniknąć, zostawiając głodnym 

Oczom dwie zlewające się

Czarne sylwetki.