Do wyśnionego kapelusika

Spóźniłaś się.
Ty, co cię nie znam.
I nigdy nie widziałem,
Znam- widziałem
W marzeniach.

Czy to była prawda?
Czy istniejesz?

To wszystko się spóźniło,
Lecz dziękuję,
Że mogłem o tobie marzyć.

Być może przyjdzie czas,
Gdy i ja będę czyimś marzeniem.
Bądź niczyj, bezdomnym tylko.

Wtedy się zobaczymy.
Spojrzymy sobie w oczy...

Odejdziemy, by nie spóźnić się
Na swoje cele.
By nie psuć chwili...

Marzenia.