Burza

To cisza

To nawał cichych burz.
Jakie to poruszające.
Lepkie.
Wytarte.
Nakręcone pioruny.
Chaotyczne supły!
Grzmot.
Ogień.
Cisza...

Z początku wyłania się echo.
Przeszywa pnie.
Dymy.
Karci. Opatula.
Kocha.
Potem zalewa je deszcz.
Ale walczy.
Tnie jak ogień!

Płacze nie dają skonać.
To grzmot.
To wiatr.
Wstydzi się. Chce uciszyć.
Palec boży!

Rankiem śmiejące się zgliszcza.
Dymy.
Nie, słuchajcie!
To echo!
Nie, ono nie żyje,
Drzewa nie tulą krzyków.
To duchy zeszłej nocy.