Sznurki

Widziałem ich zapędy.
Stali, wszyscy stali
W rzędach.
Roje świetlistych oczów.

I patrzyli,
Ale ja nie podszedłem.
Nikt nigdzie nie podszedł.

Patrzyli.
A jeden z nich pociągnął za sznurek.
I trzeba było się uśmiechnąć.