Wiersz dla siebie

Piszę, licząc,

Że odczytasz to
W przyszłości.

Już to robiłem.
Tak sztuczne, lecz wiedz.
Czuję, prawdziwe.
Pewien czucia...

Widzę niebo, chmury.
Słońce.
Widzę swoją przeszłość
Widzę, nas, siebie.
Dziecko w rodzinnej wsi.
Wiem, wiedziałem wtedy.
Nie. Czuję.
To czuję.

Niebo, chmury,
Wieś, słońce.

A my unosimy się
W górze i na dole.
Ja jestem.

To niekształtne, chaos.
Nieważne.

Grunt żyj.
Żyj i o nic się nie martw.