Lutnia

A ja ujrzałem pośród nucenia nocy
Dwa drzewa.
Dwa długie, hen, tam, drzewa
Na uciszonych, śniących,
Na ciemnych wodach oceanu.

Wszystko oblekał spokój.
Drobna pieśń, to może ktoś nucił.
Jakiś występny grajek, co w tę noc,
W te jej bezbrzegi nie zasnął.
...

Grajek pod dwoma drzewami.
...

Śpij, mój grajku, bo jutro wstanie Olbrzym.
Wielki, świetlisty Olbrzym.
I wszystkich nas weźmie do raju.
...

To tylko sen.
To uciszony sen,
Z którego wszyscy się obudzimy.