Translate

sobota, 7 marca 2020

Potępienie nieba

Daj mi powiew!
Wśród mar odlatują duchy, na wpół senni starcy-
Nie widzieli zachodu.
Matko moja, i ja lecę w dzikie myśli Boga,
W suche prawdy wiary i trącam przechodniów-
Cisza...- osiągnęli zbawienie.
Uciekam do księżyca- pomostu grzeszników,
Z tego nocą ulatują ciepły ogień i miłe rozmowy.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz