Paskudnik

O mój, w głębi mnie, paskudniku,
Znowu upadłem
I pobrudziłem swój płaszcz
I wcale nowe buty.
Przez ciebie.

Przez ciebie też, mój paskudniku,
Każdy kolejny dzień to deszcze,
Ale nie takie, przy których można się
Śmiać.
Są to deszcze paskudne.

Mój drogi paskudniku, obrazić cię,
To obrazić siebie, a zabić,
To nigdy nie zobaczyć słońca.
Nie każdy Raskolnikow ma swoją...
Ja nie mam,
Ale mam jeszcze jedną parę wcale nowych butów
I czysty jeszcze jeden płaszcz.