Ja wiem, że jesteś
I wiem, że gdzieś tam się na mnie patrzysz.
Kiedy widzę niebo, czuję pustkę,
Jakby to tylko sam błękit,
Samotne, całkiem puste chmury.
I wiem wtedy, że nikogo tam nie ma.
Wiem, że jesteś,
Bo kiedy spojrzę się, wkoło widzę ziemię.
W złocie, zieleni, w bieli.
Widzę mijających mnie ludzi we frakach,
Sukienkach, żakietach i w za małych butach.
Gdy siedzę, patrzę wokół, widzę odlatujące ptaki,
Wtedy wiem, że nikogo tu nie ma.
Wciąż wiem, że jesteś.
Kiedy patrzę na siebie, widzę ręce
I wciąż tę samą twarz, nie powiem jej, jesteś mi obca.
To nie ja, wiem, a jednak nigdy tego nie powiem,
Lecz przyznam po cichu, wiem, tu nikogo też nie ma.
Zamykam oczy, jest pusto,
Wciąż cicho,
Wierzę, nie jestem sam.
Ale to tylko to.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz