Moje pięknie odziane
Wspomnienia ukryłem
W pełnej złota bazylice.
Tam będę je podziwiał
I chwalić się tam będę
Innym, co przyjdą popatrzeć
I narzekać na swój mały
Dorobek.
Będę w końcu znany
Ze swych pięknych wspomnień,
Będę mijać ludzi, mówiących:
"Patrz, to idzie ten o pięknie
Odziany wspomnieniach.
Chodźmy do bazyliki."
...
Już widzę...,
Będzie długi sznur ludzi...
Idących na moje nabożeństwo...
Gdy wschodzić będą gwiazdy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz