Rafał Pigoń - strona autorska

Ech..., Niby nic, by istniało gdzie stare zaklęcie - Smutek, żal, złość przerobić na małe kocięcie. Pchła to, pic źdźbła nie warty, legenda ...

Granatowe morze, Wpół błękitne niebo, Chylące podmuchem w pas ku nocnej porze Podmurszałe drzewo... I gro słów do wiatru - Miłość, tajemnice...

Jest fajnie..., Kiedy myśli swe, troski powierzyłem sarnie. Żadna inna gdyż, jak ta, i krztę choćby blisko, Nie była, jak ja jestem i sam te...

Liści wiatr omiot dźwięk prozaiczny Z gwiazdy odmienił w statek kosmiczny. Ten, co by idąc w smutku lasami, Dojrzeć pociechę między chmurami...

Rozwiązał krawat, Rozpruł guzik... I też, że ludzie w Ciebie nie wierzą..., Och..., Betelgezo! Ciżby spojrzeniem kłując przestworza, Zniżony...

Raz to się z cicha pęk zaczyna, Raz się zapętli w przeddzień lata. (A raz...) Na skrzydłach leci, raz inny pływa Na drugą półkulę świata. A ...

Bezcelowo krążąc po świata bezbrzeżach, Wpadłem na znanego mi z lat wielu jeża. Tenże, miast jabłko nosić w drogę żmudną, Nadział jako maszt...